Refractometrie – Dé technologie om inline vloeistofconcentratie te meten

Er zijn veel verschillende methodes om inline of online de concentratie van een vloeistof te bepalen. Geen wonder dat je wat verward bent bij de keuze van een goed en betrouwbaar systeem. Heel dikwijls wordt een omweg genomen via een densiteitsmeting om van daaruit de concentratie te berekenen. Hierna leer je dat dit niet noodzakelijk de beste keuze is. Refractometrie, of het meten van de brekingsindex van licht in de vloeistof, biedt zoveel meer.

Er zijn een groot aantal meetprincipes gebaseerd op de densiteit (dichtheid) om de vloeistofconcentratie te meten. De meest gebruikte technieken zijn U-buis, Coriolis, Akoestiek (Sound Velocity), verschildruk (d/p cel) en zelfs nucleaire straling. Die variatie in technieken geeft al aan dat geen enkele methode onder alle omstandigheden gebruikt kan worden. Voor het meten van de brekingsindex is er maar één techniek: refractometrie. Meer nog, refractometrie kan gebruikt worden om de densiteit te meten. Maar waarom zou je die omweg nemen?

Brekingsindex is de enige meettechniek die alle opgeloste stoffen in de vloeistof meet. En daar gaat het toch om, niet? Andere, op densiteit gebaseerde, technieken gaan uit van een zekere correlatie tussen densiteit en de gemeten grootheid die op zijn beurt in relatie staat met de concentratie. Neem nu coriolisdebietmeters. Die meten het massadebiet dat in verband staat met de dichtheid die op haar beurt gecorreleerd is met de concentratie. We kennen allemaal het verschijnsel dat wanneer je een potlood in een beker water zet, het potlood schijnbaar gebroken is. Die brekingshoek is afhankelijk van de concentratie opgeloste stof. Een refractometer meet de brekingshoek en dus zo de concentratie.

Zoals je kan zien in de figuur wordt de brekingshoek totaal niet beïnvloed door vaste deeltjes in het water of luchtbellen. De concentratie opgeloste stof is écht het enige wat de brekingshoek bepaalt. Alle meettechnieken die op densiteit gebaseerd zijn worden in meer of mindere mate gestoord door luchtbellen of deeltjes.

Wist je dat luchtbellen een dichtheidsmeting verstoren? 1% lucht betekent 1% fout in densiteit wat overeenkomt met een fout in de concentratiemeting van 1.5 – 2.5%. In tegenstelling tot vele andere meettechnieken vormen vaste deeltjes geen probleem voor een refractometer. Deeltjes in een vloeistofstroom kunnen niet enkel die metingen verstoren, maar kunnen zich afzetten op vitale onderdelen of kleine kanalen verstoppen. Bv. Bij akoestische principes of bij technieken die steunen op microgolven. Deze laatste meten trouwens enkel de totale vaste stof, m.a.w. de opgeloste en niet opgeloste deeltjes in de vloeistof. En dat is niet wat je wil.

Lees het volledige blogbericht en ontdek waarom inline refractometrie de enige techniek is die direct de concentratie van je medium meet.

Ontdek een stabiele meettechniek die kosten bespaart, kwaliteit verhoogt en je rendement optimaliseert.